Voor haar allereerste online solo toont Karin Arink een selectie van haar werken met armen. Het woord "arms" in het Engels kan ledematen betekenen, maar het betekent ook wapens, of zelfs het embleem van adel. We vechten met "arms". We verstoppen ons achter onze armen, voelen ons veilig in elkaars armen. We moeten op armsafstand blijven in deze online tijden. Armen zijn de gereedschappen waarmee we elkaar aanraken - en waarmee wij kunst maken.
In deze werken zijn manifestaties van fysieke armen zichtbaar als verlengstukken van het lichaam, als schild voor het lichaam, of als een pars pro toto, nemen armen de plaats van het lichaam in.

Voor deze solo creëerde Karin Arink een paar kleine series inkjetwerken; elke serie bestaat uit 2 max. 3 unieke werken. Daarnaast selecteerde ze 2 oudere inkjetwerken en 2 fotowerken uit haar serie VerteerWezens ** fotowerken.

* De titel van de solo is een ruwe uitsnede uit een gedicht van Emily Dickinson: "The Spirit lasts, but in what mode" (1894). In dit gedicht creëert Dickinson o.a. een verbazingwekkende analogie tussen hoe een viool door aanraking geluid creëert - met hoe in het lichaam de geest ligt verborgen.

** VerteerWezens is een groeiende groep ruimtelijke objecten in papier-maché, gestart in 2017. In elk werk wordt een overbodig object of gebruiksvoorwerp gecombineerd met modelleergaas, karton en andere materialen; en bedekt met papier-maché gemaakt van versnipperd oud papier, oude kranten en gratis folders. Op deze manier wordt gebruikt materiaal "verteerd" door er wezens van te maken.
Door zichzelf met deze sculpturen te fotograferen, relateren de affectrijke objecten aan Arink's concrete fysieke lichaam.
De serie VerteerWezens groeit nog steeds, evenals de bijbehorende fotowerken.

Te zien bij: galleryviewer.com