 |
 |
Zoek op deze site: |
|
rf-Interview 24-01-2020 |
|
|
| Het laatste nieuws: | ||
door: Piet de JongePiet bezoekt kunstenaars die in Rotterdam wonen, maar geboren zijn in het buitenland. Hij legt hen een vaste vragenlijst voor en stelt dezelfde vragen aan de verzamelaar die een werk van hen kocht. Link: |
 Kunstenaars elders / Artists elsewhere (lees verder) |
|
Kunstenaar - kunst - verzamelaar |
||
 ""Woman by the pool"" - 2017 Plants, acrylic on canvas - 210 x 90 cm - (detail van het kunstwerk) |
Andere interviews:
|
|
| Kunstenaar: |
Luis Xertu |
 |
| Luis Xertu is in 1985 in Mexico City geboren. Tussen 2004 en 2005 gaat hij in die stad naar La Esmeralda - National School of Painting, Sculpture and Printmaking. Op zijn achttiende begint hij zijn studie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (2005 -2007). In 2009 behaalt hij zijn bachelors (audiovisuele kunsten) aan de Gerrit Rietveld Academie. Hij werkt voor diverse theater- en dansgezelschappen in Utrecht, Arnhem en Rotterdam. Sinds twee jaar werkt hij als zelfstandig kunstenaar. In 2019 is hij genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst en wint de publieksprijs. |
| Wat is je favoriete kunstwerk? |
| Dat moet iets zijn van Lucian Freud of Francis Bacon. Ik vond hen al fantastisch toen ik vijftien was. Meestal groei je over je jeugdliefdes heen maar ik hou nog steeds heel erg van hun werk. De laatste tijd ben ik heel erg onder de indruk van een drieluik dat Bacon maakte na de dood van George Dyer (Bacon’s minnaar en belangrijkste model. PdJ). In dat drieluik lijkt de wanhoop van Bacon groter dan hijzelf. Daar heeft hij zijn verdriet niet echt onder controle en is de emotie nog meer voelbaar. Toen mijn laatste relatie uit was heb ik tekeningen gemaakt. Als ik die nu weer bekijk dan zie ik dat ze heel naïef waren maar het zijn dingen die buiten mijn controle waren. Ze zijn daarom heel eerlijk en direct. Ik herken zo’n gevoel in dat drieluik. Bacon laat meer zien dan hij in andere werken toont. |
| Wat is je favoriete museum? |
| Ja, Boijmans, daar ben ik heel vaak geweest. Het is vlakbij. Ze hebben een paar kunstwerken die me heel erg raken. Ik heb er het werk van Pyke Koch ontdekt. Ik heb daar ook een paar dingen zelf kunnen doen. Dat was heel fijn. We hebben een intervention gedaan met een dansgezelschap waar ik voor werkte in een werk van Olafur Eliasson. En ik heb een installatie in de tuin gemaakt, ook met dans. |
| Welke verzamelaars hebben werk van je en hoe heb je ze leren kennen? |
| Anne Bloemendaal van De Kracht van Rotterdam en Raymund van Santen van De Parade. Hem heb ik jaren geleden leren kennen op een festival waar ik een installatie had gemaakt met foto’s. Hij heeft me daarna gevraagd om samen te werken en nog later vroeg hij me voor de affiches van De Parade. Anne Bloemendaal heb ik leren kennen omdat ik meedeed aan een fotowedstrijd: De Kracht van Rotterdam. Ze is de eerste die in mijn werk geloofde. Ze wist dat ik foto’s maakte maar het was een verassing voor haar dat ik ook schilder. We hebben nu een paar keer samengewerkt. Zo heb ik een opdracht voor haar gedaan: een serie jonge sporters in actie. |
|
|
| Welke opleiding heb je gehad? |
| Ik heb illustratie gedaan bij de Hogeschool voor de Kunst in Utrecht en daarna nog twee jaar bij de Rietveld Academie. In Utrecht was ik een internationale student, dat betekende dat ik compleet verlaten was van alle systemen omdat je eigenlijk een melkkoe bent. Toch was het goed omdat er niets van me werd gevraagd. Ik heb op elke afdeling vrienden gemaakt, daar heb ik heel veel geleerd: architectuur, fotografie en een beetje van alles. Daarnaast heb ik heel veel geleerd door in het theater te werken. Ik had toen een vriendje die vormgeving deed voor Dirk Tange bij De Paardenkathedraal (Utrechts toneelgezelschap. PdJ) Voor ik het wist werd ik gevraagd voor dingen als dramaturgie en lichtontwerp. Ik heb echt heel veel gedaan. Daarna in Rotterdam bij Dansateliers, daar heb ik conceptontwikkeling gedaan voor dansers en in Arnhem bij Oostpool heb ik weer met acteurs gewerkt. |
| Wat wil je op korte termijn zelf verwezenlijken? |
| Ik heb een hele tijd samengewerkt met andere mensen, ik deed toen ook veel grafische vormgeving; posters en reclame maar dat is ook heel beperkend. De laatste twee jaar werk ik nu zelfstandig als kunstenaar. Ik ben nu aan het ontdekken hoe ik werkelijk kan communiceren door beelden. Ik probeer steeds iets van mezelf te maken. Soms raak je daardoor onzeker maar ik zoek verder. Ik ben geïnspireerd door Bacon maar ik ben wel helemaal anders. Ik wil me zelf in een nieuwe context plaatsen. Als kunstenaar hoor ik bij een hele specifieke groep mensen met een hele specifieke blik op het leven. Die zijn met elkaar verbonden door de geschiedenis. Langzaam merk ik dat ik daar nu tussen hoor en is het aan mij om iets toe te voegen. Ik heb een doel op lange termijn, ik wil dat mijn werk relevant blijft en daarom moet ik op lange termijn denken. Het kan zo zijn dat mensen mijn werk nu nog niet waarderen maar ik denk dat het in de toekomst meer betekenis krijgt. Hoe langer het duurt, hoe leuker ze worden. Ze zijn gemaakt om in het verleden te zijn. Ik maak geen dingen voor nu. Als ik een schilderij af heb dan duurt het nog minstens een jaar voordat het er uit ziet zoals het er uit moet zien. Dan is het proces klaar en begint het leven van het schilderij. |
| Waar kijk je naar uit in de kunst? |
| Ik denk dat we echt moeten erkennen dat kunst geen functie heeft. Ik zie dat we steeds proberen om kunst een functie te geven. Sociale kunst heeft helemaal niet de impact die bij het begin wordt aangegeven. De buurt verbeteren dat lukt niet op die manier. Ik vind het juist mooi dat kunst geen functie heeft. Je kunt niet voorspellen hoe je je gaat voelen als je iets tegenkomt. Je mag ook omarmen dat iets raar is of ongrijpbaar. Ik vind dat je alles moet doen maar de functie moet je loslaten. |
| Links: |
| Luis Xertu website |
| Luis Xertu Istagram |
| 0 |
| Verzamelaar: |
Anne Bloemendaal |
 |
| Wat is je favoriete kunstwerk? |
| Dat is voor mij elke dag anders. Dat vind ik juist het leuke van kunst, het beantwoordt je eigen emotie. Samen met mijn geliefde doe ik vaak een spel in grote musea: welk neem ik mee naar huis. Bij sommige musea hoef je helemaal niets en bij andere heb je in elke zaal wel een paar werken die je mee wilt nemen. Bij Boijmans bijvoorbeeld de prenten van Picasso maar ook die grote blauwe Bacon. Een tijdje geleden was in het Stedelijk een grote Matisse tentoonstelling. Die vond ik echt fantastisch. Ook daarna heb ik nog zo vaak aan die tentoonstelling moeten denken, ik wilde daar alles wel meenemen. We hebben een grote platencollectie geërfd. We zijn nu bezig met het vioolconcert van Beethoven (concert voor viool in D groot, opus 61, PdJ). We hebben vier verschillende versies die we met elkaar vergelijken. |
| Wie is je favoriete kunstenaar? |
| Ik ben een keer in Boijmans bij een rondleiding geweest ter gelegenheid van de verjaardag voor een tweeënnegentigjarige. Toen werd heel lang stilgestaan bij het schilderij van Rembrandt: Titus. Dat vergeet ik nooit meer. Je hebt dan gewoon een jaar lang een liefde voor Titus. Neem je het mee naar huis, nee, maar ik wel het wel iedere keer opnieuw zien. Ik ben niet heel erg stijlvast. Wat ik mooi vind kan heel verschillend zijn. Als je één favoriet hebt dan sluit je een hele hoop uit. Eigenlijk heb ik er nog nooit zo over nagedacht, wie mijn favoriet is. |
| Wat is je favoriete museum? |
| Ik ging heel vaak naar Boijmans. Als ik dacht: wat een rotdag of de wereld is gek geworden, dan ging ik in zo’n klein kamertje zitten en om gewoon een kwartier, twintig minuten rustig kijken. Daarna kan je weer verder. Boijmans is natuurlijk lekker dichtbij. Die kleine ruimtes zijn heel erg intiem. Maar afgelopen jaar vond ik de Arsenale op de Biënnale van Venetië te gek. Die curator is daar all the way gegaan: hier zie je waar de komende tijd naar wilt gaan kijken. Ik ben laatst ook naar een kunstbeurs in New York gegaan maar als ik daar rondloop zie ik helemaal niets wat ik wil meenemen. Ik word hebberiger in musea dan op beurzen. |
| Hoe heb je Luis leren kennen? |
| Hij deed mee met De Kracht van Rotterdam, een foto initiatief dat ik acht jaar geleden ben begonnen. Hij zat toen aan het eind van een relatie. Het jaar daarop deed hij weer mee en was een compleet ander mens. Heel vrolijk. Mijn projectmanager ging Luis interviewen en filmen. Ik ben meegegaan want ik was nog nooit in zijn atelier geweest. Toen zag ik pas wat hij nog meer deed. Dat had hij nog niet laten zien. Ik wist wel dat hij meer deed dan alleen foto’s: veel dans gerelateerd werk en ik wist ook dat hij een klassieke schilderopleiding had gehad. Maar dit had ik nog nooit van hem gezien. De volgende dag ben ik met mijn partner bij hem langs gegaan. We waren allebei zo ontroerd en hebben direct dit schilderij gekocht. Het bijzondere van zijn werk is dat het schilderij zichzelf afmaakt. De groene bladeren zijn nu heel mooi goudkleurig opgedroogd. |
|
|
| Welke opleiding heb je gehad? |
| Ik heb communicatie gedaan en steeds gewerkt met design en beeld. Ik was freelancer bij reclamebureaus en designbureaus maar ik heb ook gewerkt voor Vereniging Eigen Huis en Robeco. Ik kan zelf helemaal niet fotograferen of tekenen. Eigenlijk ben ik steeds met vorm en beeld bezig geweest maar niet als maker. Ik heb een bureau waar ik groot formaat foto’s verkoop aan kantoren, bedrijven met grote muren. Ik stel verrassende foto’s voor zodat ze meer gebruikt en gezien worden. Er wordt zoveel gemaakt wat te weinig wordt gezien. Acht jaar geleden heb ik De Kracht van Rotterdam geïnitieerd, een jaarlijkse fotowedstrijd met een tentoonstelling die een menselijker beeld van de stad laat zien, meer dan steen, beton en iconische gebouwen. |
| Wat wil je op korte termijn zelf verwezenlijken? |
| Ik ben eind 2019 opgehouden bij de Kracht van Rotterdam en net begonnen met een agentschap voor beeldmakers. Ik doe zowel de begeleiding van de fotografen, zodat ze kunnen doen waar ze goed in zijn maar ook vertegenwoordig ik hen naar potentiële kopers. Ik vind het heel spannend en erg leuk. |
| Waar kijk je naar uit in de kunst? |
| Ja, misschien niet in de beeldende kunst. Ik heb een concert naar keuze in het Concertgebouw gekregen. Daar kijk ik naar uit, dat hangt niet aan de muur. We moeten nog kijken waar we naar toe gaan. Boijmans is nu dicht en het duurt nog minstens acht jaar voordat het weer opengaat en op het depot moeten we ook nog lang wachten. |
| Links: |
| Anne Bloemendaal website |
| Anne Bloemendaal Instagram |
